Buddy van Zutphen

Buddy en muziek. Dat gaat al een heel leven samen. Hij was nog niet geboren of hij deinde al mee op het ritme van de muzikale revolutie. Want voor die eerste rock stond de radio keihard aan en mama zette twistend de wieg klaar. 
Rock-en-roll en country werden hem met de paplepel ingegoten en klanken als "Boogie woogie aw ma!" overstemden al gauw zijn eigen gebrabbel.

Omdat de kleine Buddy de grote buizenradio als zijn oppas-oma beschouwde, leerde hij al gauw om te communiceren met gtsjing tjing keng, kom on ts dns, bebie a lof joe en kountie joos. 
De radio antwoordde altijd. Het duurde dan ook niet lang of Buddy en de radio waren meerstemmig de mooiste liederen aan het produceren. Johnny B Goode en Whooly Bully waren de absolute hits in Buddy's huis. De publiekstrekkers. Voorbijgangers bleven voor het huis staan. Buren kwamen luisteren. Of klagen.

Oma Radio en kleine Buddy werden dikke vrienden. Totdat mama een stereo-installatie in huis haalde. Met versterkers. Versterkers zo groot als twee oma's Radio bij elkaar. Weer werd Buddy overstemd. Toen zat er voor de kleine jongen niets anders op dan de wapens op te nemen en zijn strategie te wijzigen. Afgedankte oma werd tot drums verbouwd en de kleine Buddy zette een keel op bij ieder lied dat hem niet aanstond en sloeg dan zo hard als hij kon op het oude hout. Mams zette het volume dan zachter. Waarop Buddy dan toch maar zachtjes mee ging neuriën. Vond hij een lied leuk, dan zong hij vrolijk mee. Was het een sad song, dan, ja dan, ging de hond janken.

Maar Buddy liet zich niet afleiden. Hij imiteerde en zong. Er kwamen instrumenten. Pianootje, fluit, trommel, Buddy probeerde alles. Hoe klonk bijvoorbeeld een appel tegen het raam van de buurvrouw. En hoe klonk een steen. En hoe de kat. En hoe de buurvrouw.

Tienertijd. "Tien-eezjer," noemden ze hem. Buddy's haar groeide en ook zijn interesse in sixties en seventies music. Er kwamen instrumenten bij. Piano, gitaar, mondorgel en mondharmonica, een synthesizer en een keyboard. Er kwamen leraren bij. Voor gitaar, voor keyboard, voor zang. De stembanden werden getraind en af en toe gesmeerd met een slokje whisky of een iets grotere slok bier. Puur om de stem op peil te houden. Om Runaway Train (Soul Asylum)....goed te kunnen vertolken, kon een zwaar sjekkie uitkomst bieden. Puur om de stem omlaag te krijgen.

Buddy's muziek trok steeds meer mensen aan. Hij werd gevraagd om ergens anders op te treden. In cafés, restaurants, winkels, festivals. bij familiefeesten, bruiloften, op de markt en in de tram, in banken, fabrieken en ziekenhuizen. Nederland uit, België in, Duitsland, Frankrijk. Buddy kreeg het druk.

Veel tijd om uit te proberen en te repeteren zit er voor Buddy niet altijd meer in. Maar hier zal zijn gehoor niet veel hinder van ondervinden. 

De vroege invloed is wel duidelijk te merken in zijn repertoire van vandaag en het aanbod van rock en country en pop is nu uitgebreid met everlasting reggae. Buddy is allround.

Bovendien heeft zijn stem zich ontwikkeld tot die van een professional. Hoewel duidelijk geschoold, en getraind door jarenlange ervaring, onderscheidt Buddy's stem zich toch vooral door een heel eigen geluid. Een krachtige vocaal met beheersing en een gevoelig timbre. Een zangstem, die gemakkelijk in het gehoor ligt en niet gemakkelijk vergeten zal worden.

Buddy probeert altijd de meest vrolijke liedjes te zingen. Oude nummers met een eigentijds sausje of de nieuwste hits die tijdloos lijken te worden. Maar Buddy zingt zeer zeker ook die songs die het hart willen raken. Waarvan een enkel hart zelfs een keer overslaat.. Kortom: Buddy zingt alles, maar dan wel op zijn eigen manier en met een heel eigen stemgeluid.

Mevrouw Joan de Wit, tekstschrijfster en dichteres uit Beuningen.